Το θεατρικό παιχνίδι είναι ομαδικό.
Γι’ αυτό και είναι πολυεργαλειο στα χέρια του εκπαιδευτή/εμψυχωτή. Του δίνει πληροφορίες για την ψυχο-συναισθηματική κατάσταση του μαθητή και κατ’ επέκταση οριοθετεί και προσδιορίζει την δυναμική της ομάδας.
Προϋπόθεση για να είναι μια τέτοια ομάδα λειτουργική ,είναι να μάθουν τα μέλη της την σχέση ορίων και διεκδίκησης, να αποκτήσουν επαφή με τα συναισθήματά τους και ενσυναίσθηση στα συναισθήματα των υπόλοιπων μελών της ομάδας ,να εξασκηθούν στην ενεργητική ακρόαση (Ακούω με προσοχή αυτό που εκφράζουν οι άλλοι και ζητώ το ίδιο κι από αυτούς),εκφράζομαι ελεύθερα, συνδημιουργώ , σέβομαι την διαδικασία ,εμπιστεύομαι με λίγα λόγια ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΙ…
Ο μαθητής μπαίνει στον χώρο της φαντασίας οικειοποιείται έναν ρόλο που διαλέγει και εκφράζεται αυθόρμητα πράττοντας, αλληλεπιδρά, συνεργάζεται και επικοινωνεί με τους υπόλοιπους με την ασφάλεια που του προσφέρει η ομάδα.
Τα παιδιά μέσα από αυτή την αλληλεπίδραση αποκτούν μια διαφορετική αντίληψη για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους. Ένα χρώμα ,ένα άκουσμα μουσικού κομματιού ,μια φωτογραφία, ένα έργο τέχνης, μια πληροφορία εσωτερική της ομάδας ή εξωτερική μπορεί να γίνει το μεγάλο καράβι ,που με αυτό θα ταξιδέψει η ομάδα σε τόπους που υπάρχουν ή όχι, στο πριν στο τώρα στο μετά…
Υακίνθη Σταμπολή
Νηπιαγωγός/εμψυχώτρια αυτοσχεδιαστικού θεάτρου/Σύμβουλος σε θεματα ενδοοικογενειακής βίας/Ηθοποιός playback theater(αυτοσχεδιαστικό -διαδραστικό θέατρο.
